Szpik kostny – esencja substancji odżywczych

Prawdziwy leczniczy proteinowy napój odżywczy

NECTAR – w mitologii greckiej napój bogów. Dawał im nieśmiertelność i wieczną młodość. Wraz z ambrozją stanowił ich jedyny pokarm.

Wywary z mięsa i ryb dostarczają organizmowi składników potrzebnych do najskuteczniejszego wytwarzania energii (ATP), regeneracji uszkodzeń układu kostnego,ścięgien i innych organów, regeneracji i naprawy mózgu, odbudowy komórek wyściółki jelit, a ponadto działają łagodząco na wszystkie podrażnione okolice w jelitach. To w ten sposób wspomagają trawienie i właśnie z tej przyczyny już od wieków używa się ich jako tradycyjnych środków na dolegliwości układu pokarmowego.Nie należy używać sprzedawanych w sklepach kostek rosołowych ani mieszanek przypraw do zupy w postaci granulek. Są to produkty wysoko przetworzone, które nie leczą jelit i zawierają wiele szkodliwych dla zdrowia składników.

Rosół z kury jest szczególnie delikatny dla żołądka i to od niego najlepiej jest zacząć. Do przygotowania dobrej jakości wywaru potrzebne są stawy, kości, części mięsa przylegające do kości i podroby drobiowe, lub też cały kurczak, gęś, kaczka, gołąb, bażant czy inne ulubione mięso. Kluczową rolę odgrywają kości i stawy, ponieważ w dużej mierze to one, a nie samo mięso, dostarczają substancji leczniczych. Warto poprosić rzeźnika o to, by przeciął na pół duże kości długie, dzięki czemu po ugotowaniu będzie można wydobyć z nich szpik.
Przepis na wywar: Kości, stawy i mięso włóż do dużego garnka i zalej wodą. Gdy wywar zacznie się gotować, dodaj odrobinę naturalnej nieprzetworzonej soli i (jak musisz do smaku) około łyżeczki rozgniecionych ziaren pieprzu. Zagotuj, przykryj i gotuj na wolnym ogniu przez 2,5–3,5 godziny (lub przez całą noc w wolnowarze). W analogiczny sposób możesz ugotować wywar z ryb, używając do tego całej ryby lub też płetw, ości i głów. Wywar rybny powinno się gotować przez 1–1,5 godziny. Po ugotowaniu wyjmij z wywaru kości i mięso, a następnie przecedź go przez sitko, aby wyłapać mniejsze kawałki kości i ziarenka pieprzu. Zdejmij, na ile to możliwe, tkanki miękkie z kości, które później będzie można dodawać do zup. Ważne jest, by pacjent zjadał wszystkie tkanki miękkie z kości. Szpik kostny pozyskuj z jeszcze ciepłych dużych kości długich, uderzając nimi o grubą drewnianą deskę do krojenia. Bogate w żelatynę tkanki miękkie z kości oraz szpik kostny są jednym najlepszych środków na poprawę stanu wyściółki jelit i układu odpornościowego. Powinniśmy je spożywać razem z każdym posiłkiem. Warto więc zachować wszystkie tkanki miękkie (także z ości i głów ryb), aby później dodawać je do zup. Wywary mięsne i rybne mogą być przechowywane w lodówce przez co najmniej tydzień. Pacjent powinien pić ciepły wywar kilka razy dziennie jako napój podawany do posiłków, a także pomiędzy posiłkami. Wywaru nie należy podgrzewać w mikrofalówce, lecz na tradycyjnej kuchence. Niezmiernie istotne jest, by pacjent spożywał wszystkie tłuszcze zawarte w wywarze, ponieważ odgrywają one kluczową rolę w procesie leczenia.

Jeśli masz rosół, który na zimno (w lodówce) staje się naprawdę gęsty, to jedna jego szklanka może zawierać od 15 do 20 g białka. To dużo!

Wywar rozlać do kilku, kilkunastu małych słoików i trzymać w lodówce. Przy potrzebie pobudzenia, wytworzenia większej energii, przed wysiłkiem intelektualnym, treningiem fizycznym, cięższą pracą wyciągasz jeden słoiczek tego doskonałego NAPOJU ENERGETYCZNEGO, podgrzewamy, wypijamy i doświadczamy super-mocy 🙂

AMBROZJA – w mitologii greckiej pokarm bogów. Dawał im nieśmiertelność i wieczną młodość. Wraz z nektarem (napojem o tych samych właściwościach) stanowił ich jedyny pokarm

Na długo zanim nasi przodkowie nauczyli się polować, szpik kostny ze znalezionej padliny oraz zwierząt upolowanych przez inne drapieżniki był pierwszym łatwo dostępnym źródłem tłuszczu zwierzęcego – bombą energetyczną i witaminową. To właśnie skoncentrowana energia zawarta w szpiku zwierząt pozwoliła nam rozwinąć mózg, zacząć sprawnie myśleć i w końcu polować samodzielnie.
Szpik jest jedną z najbardziej gęstych energetycznie i witaminowo części zwierząt (850kcal/100 g), dużo bardziej niż mózg, mięśnie, czy wątroba. Wszystkie plemiona pierwotne bardzo cenią szpik kostny, do niego też najpierw dostają się wilki po upolowaniu zdobyczy. Przetestuj na swoim psie – daj mu mięso czerwone, wątrobę i szpik i zobacz, co najpierw zje.

Szpik produkuje czerwone krwinki, dlatego też jest niezwykle bogaty w łatwo przyswajalne żelazo. Zawiera także dużo tłuszczów omega-3, niezbędnych aminokwasów, witamin i mikroelementów. Jak na tak zdrowe pożywienie jest też bardzo tani i w miarę łatwo dostępny. Kupując kości (wołowe, albo innych dużych zwierząt) szukaj takich, które w przekroju ujawniają dużo szpiku, najlepiej bezpośrednio u rzeźnika, bo on najlepiej doradzi. Kości mogą być w dużych kawałkach przekrojonych wzdłuż, albo pocięte w poprzek na mniejsze kawałki.

Jak przyrządzić szpik kostny? Najprościej jest go upiec w piekarniku. Przepis na szpik:

Włóż kości do naczynia żaroodpornego lub foremki do pieczenia.
Podczas pieczenia z kości wytopi się tłuszcz, upewnij się, że nie wycieknie – to najzdrowszy tłuszcz, jaki może być i będziesz chciał go zjeść!
Posyp szpik solą i pieprzem, możesz też dodać drobno pokrojonego czosnku.
Piecz w 180-200 stopniach przez około 15 minut, aż zauważysz bąbelki wychodzące ze szpiku.
Przyda się sól (kłodawska lub himalajska), przygotuj długie i wąskie łyżeczki i… do dzieła! Jak kości lekko przestygną, to użyj ust i języka, żeby wyssać szpik z miejsc niedostępnych dla łyżeczki. Niektórzy także posługują się pałeczkami, żeby wydobyć ostatnie kawałeczki szpiku z zakamarków kości.

Dla osoby wychowanej na chlebie i chudziutkim mięsie ten smak może być na początku trudny. Jednak dzieci go uwielbiają – im mniejsze, tym bardziej. Możesz szpik dać nawet niemowlęciu (od około 9 miesięcy), tylko nie za dużo naraz. Konsystencja szpiku jest kremowa, a smak delikatny, nawet lekko słodkawy. Nie używaj żadnych skomplikowanych przypraw – z samą solą jest tak pyszny, że nie bez powodu nazywany jest masłem bogów.

Źródło: GAPS – dr Natasha Campbell McBride
PaleoSmak

#nektar #nectsr #ambrozja