ODMŁADZANIE TRANSFUZJĄ MŁODEJ KRWI

„U Owidiusza można wyczytać, że Medea odmłodziła Ajzona, ojca Jazona, upuszczając z niego krew i wlewejąc zamiast niej w żyły starca tajemny eliksir. ”

Parabioza

W 1864 roku Paul Bert opublikował pierwszy opis chirurgicznego połączenia dwóch szczurów w parabiozie, który porównał z „bliźniakami syjamskimi” w swoim „Sur la Greffe Animale”. https://collections.nlm.nih.gov/catalog/nlm:nlmuid-101638630-bk

Współczesna historia parabiozy sięga lat 50-tych ubiegłego wieku kiedy to amerykańscy biolodzy McKay i współpracownicy przeprowadzali eksperymenty, w których łączyli krwiobiegi dwóch myszy, młodej i starej. Procedura ta nazywana jest parabiozą heterochroniczną (Heterochronic parabiosis). W tych badaniach liczba połączonych zwierząt była niewielka, ale dane sugerowały, że kolagen i kości były odmładzane u starych szczurów z parabiozą heterochroniczną, podczas gdy u młodego partnera były niezmienione lub nieco starsze.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/13405201/ https://www.karger.com/Article/Abstract/210677

Prace te kontynuowano w 1972 r., Kiedy Ludwig i współpracownicy opublikowali badanie, w którym stare szczury połączone heterochroniczną parabiozą z młodymi szczurami żyły od czterech do pięciu miesięcy dłużej, co stanowi około 20% wzrost długowieczności.
https://nyaspubs.onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.2164-0947.1972.tb02712.x

Te badania i późniejsze eksperymenty radzieckie z lat 80. ubiegłego wieku wykazały, że stara mysz zawsze zyskuje na parabiozie: dzięki młodej krwi żyje dłużej i dłużej zachowuje sprawność umysłową.

W 2005 r. Thomas Rando z Uniwersytetu Stanforda pokazał, że podczas parabiozy młoda krew odmładza komórki macierzyste w starym organizmie. Te z kolei komórki odbudowują stare mięśnie, kości i wątrobę.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3383588/

Najgłośniejsze jednak badania dotyczące parabiozy ogłosiła w 2012 r. Amy Wagers z Uniwersytetu Harvarda. Wykorzystała ona w swoich eksperymentach leciwe myszy, które cierpiały na przerost mięśnia sercowego. Po podłączeniu ich krwiobiegu z układem krążenia myszy młodych przerośnięte serce odzyskiwało prawidłową wielkość. Amy Wagers stwierdziła, że udało się jej nawet zidentyfikować białko, które odpowiada za odmładzanie: nosi ono nazwę GF-11. W dodatkowych eksperymentach Wagers pokazała, że białko to odbudowuje mięśnie i tkankę nerwową.
https://www.cell.com/fulltext/S0092-8674(13)00456-X

Cytat z pracy Thomasa Rando wyjaśniający niektóre mechanizmy:
„Niedawno nasze lepsze zrozumienie starzenia się komórek macierzystych zapoczątkowało nową falę badań, które ponownie przyjrzały się wpływowi parabiozy heterochronicznej na fenotypy starzenia, ale z nowym naciskiem na zdolność regeneracji tkanek i kluczowe cząsteczki regulacyjne, które są odpowiedzialne za efekty parabiotyczne. Począwszy od około 10 lat temu i po raz pierwszy opublikowaliśmy w 2005 r., wskrzesiliśmy wykorzystanie parabiozy heterochronicznej do badania starzenia się komórek i zastosowaliśmy to konkretnie do badania starzenia się macierzy i komórek progenitorowych. Te prace odegrały kluczową rolę w ustaleniu, że zewnętrzne czynniki specyficzne dla wieku obecne w surowicy krwi regulują reakcje regeneracyjne komórek macierzystych tkanek w mięśniach, wątrobie i mózgu. W badaniach tych u heterochronicznych parabiontów stara tkanka mięśniowa regenerowała się po urazie, podobnie jak młoda tkanka, podczas gdy młoda tkanka mięśniowa miała nieco zmniejszoną zdolność regeneracyjną. Podobne specyficzne dla wieku efekty środowiska systemowego zaobserwowano w wątrobach heterochronicznie połączonych myszy, gdzie regeneracja starej wątroby uległa poprawie, podczas gdy regeneracja młodej wątroby została zmniejszona . Ostatnie prace wykazały, że neurogeneza w mózgach heterochronicznych parabiontów jest podobnie poprawiona u starej myszy i zmniejszona u młodej myszy. Badania te pozwoliły na dalszą ocenę efektu parabiotycznego poprzez wykazanie bezpośredniego wstrzyknięcia surowicy od starych myszy dożylnie młodym myszom, co naśladowało wpływ starzenia na neurogenezę. Nie tylko aktywność proliferacyjna komórek macierzystych była modulowana przez heterochroniczną parabiozę i heterochroniczne podawanie surowicy, ale modyfikowano również fizjologiczne korelaty pamięci, które są podporządkowane neurogenezie.

We wszystkich tych badaniach izochroniczne parabionty nie różniły się istotnie pod względem regeneracji tkanek w porównaniu z nieparabiotycznymi młodymi i starymi myszami, a odmłodzenie starych tkanek osiągnięto dzięki znacznie lepszej wydajności regeneracyjnej starzejących się komórek macierzystych tkanek, a nie dzięki krwinki młodego partnera. Podobnie nie było dowodów na udział komórek krwi starego partnera w regeneracji młodych tkanek. Badania te wykazały, że szeroka poprawa w utrzymaniu i naprawie tkanek może być promowana u starych ssaków przez „młode” czynniki systemowe poprzez zwiększenie zdolności regeneracyjnych komórek macierzystych tkanek i zasugerowała, że starzejące się krążenie może mieć „ujemne” molekularne regulatory odpowiedzi komórek macierzystych .

Co ciekawe, te heterochroniczne badania parabiozy ujawniły również, że szlaki biochemiczne, o których wiadomo, że regulują regenerację tkanek i ulegają zmianom w procesie starzenia, są skalibrowane do ich „młodzieńczej” produktywnej siły sygnalizacyjnej w starych komórkach macierzystych wielu linii, w tym mięśni , wątroby i mózgu, które są narażone na młody krążenie. Co ważne , wykazano, że systemowa interwencja w sygnalizację Wnt naśladuje efekty parabiozy heterochronicznej i odmładza naprawę mięśni . W analizie proteomicznej krwi młodych i starych myszy oraz heterochronicznych parabiotycznych myszy zidentyfikowano ograniczony zestaw chemokin i cytokin w surowicy, które korelowały ze związanymi z wiekiem zmianami w neurogenezie. Dalsza analiza wykazała, że wstrzyknięcie poszczególnych białek, w szczególności CCL11, może fenokopować wpływ środowiska starzejącego się na funkcje nerwowych komórek macierzystych, efekt, który można zablokować przez ogólnoustrojowe lub miejscowe wstrzyknięcie przeciwciała neutralizującego CCL11. Chociaż badania te dotyczą kilku molekuł w systemowej regulacji i starzeniu się regeneracji tkanek, identyfikacja czynników odpowiedzialnych za odmłodzenie starych komórek macierzystych u heterochronicznie sparowanych zwierząt wciąż trwa, a obecnie trwają prace nad identyfikacją tych terapeutycznie istotnych czynników endokrynologicznych czynniki. Liczba tkanek badanych w badaniach parabiozy heterochronicznej z pewnością rośnie, a interesujące niedawne badanie wykazało, że gdy samce i samice myszy w różnym wieku były połączone parabiotycznie, co zaskakujące, Ponadto niedawna praca na myszach z nokautem telomerazy sugeruje, że specyficzne dla wieku zmiany w środowisku systemowym mogą przyczyniać się do starzenia się HSC. (HSC aging to hematopoietic stem cell aging – wewnętrzne starzenie się hematopoetycznych komórek macierzystych)

„Warto zauważyć, że parabioza heterochroniczna przywróciła aktywację sygnalizacji Notch, a także zdolność do proliferacji i regeneracji starych komórek satelitarnych. Ekspozycja komórek satelitarnych starych myszy na młodą surowicę zwiększyła ekspresję ligandu Notch (Delta), zwiększyła aktywację Notch i wzmocniła proliferację in vitro. Ponadto parabioza heterochroniczna zwiększyła proliferację starych hepatocytów i przywróciła kompleks cEBP-α do poziomów obserwowanych u młodych zwierząt. Wyniki te sugerują, że związany z wiekiem spadek aktywności komórek progenitorowych może być modulowany przez czynniki ogólnoustrojowe, które zmieniają się wraz z wiekiem.”
https://www.nature.com/articles/nature03260

Oczywiście zabiegi te nie są wykonywane tylko i wyłącznie w „dyskretnych” miejscach czy „eldoradach” tych zabiegów.
Są one dostępne dla każdego i w wielu krajach. Przykładem jest firma Ambrosia z USA oferująca przetoczenie krwi od młodych osób za jedyne 8000 dolarów.
https://mashable.com/article/ambrosia-blood-boy-company-back-in-business A również Alkahest, Maharaj, Young Blood Institute i inni.