ASPARTAM, śmierć neuronów i zaburzenia oraz choroby psychiczne nim wywołane.

Mechanizmy chemicznej kastracji mentalnej i intelektualnej.

ASPARTAM, śmierć neuronów i zaburzenia oraz choroby psychiczne nim wywołane. Dzieci (słodycze) i chorzy (leki) na pierwszej linii frontu ulegającej neurodegeneracji.

Aspartam można znaleźć w: lekach, rozpuszczalnym kakao, napojach typu herbata, polewach, jogurtach, rozpuszczalnych kawach i herbatach, napojach mlecznych, multiwitaminach, napojach owocowych, galaretkach, deserach, gumie do żucia, miętowych odświeżaczach oddechu, płatkach śniadaniowych itp.

Zmiany neurobehawioralne po spożyciu żywności z aspartamem.
Związek między aspartamem (sztucznym słodzikiem) a atakami paniki, depresją, zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym, problemami z pamięcią i innymi objawami psychicznymi
https://www.alternativementalhealth.com/the-connection…/

„Aspartam (ester α-aspartylo-1-fenyloalanino-o-metylowy), sztuczny środek słodzący, wiąże się z problemami behawioralnymi i poznawczymi. Możliwe objawy neurofizjologiczne obejmują problemy z uczeniem się, bóle głowy, drgawki, migreny, drażliwe nastroje, lęk, depresję i bezsenność. Spożycie aspartamu , w przeciwieństwie do białka dietetycznego, może podnieść poziom fenyloalaniny i kwasu asparaginowego w mózgu . Związki te mogą hamować syntezę i uwalnianie neuroprzekaźników, dopaminy, norepinefryny i serotoniny, które są znanymi regulatorami aktywności neurofizjologicznej.

Aspartam działa jako stresor chemiczny, podnosząc poziom kortyzolu w osoczu i powodując wytwarzanie nadmiaru wolnych rodników. Wysoki poziom kortyzolu i nadmiar wolnych rodników może zwiększyć podatność mózgów na stres oksydacyjny, co może mieć niekorzystny wpływ na zdrowie neurobehawioralne.

Dokonaliśmy przeglądu badań łączących objawy neurofizjologiczne z używaniem aspartamu i stwierdziliśmy, że aspartam może być odpowiedzialny za niekorzystne skutki zdrowotne neurobehawioralne. Z uwagi na możliwy wpływ na zdrowie neurobehawioralne należy unikać spożycia aspartamu.”
https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/1028415X.2017.1288340

Podczas spożywania diet bogatych w aspartam uczestnicy mieli bardziej drażliwy nastrój, wykazywali większą depresję i wypadli gorzej w testach orientacji przestrzennej.
W porównaniu do osób niekorzystających z aspartamu, użytkownicy aspartamu zgłaszali dłuższe przerwy w pamięci.
Wysoka dawka aspartamu powodowała większą drażliwość i depresję niż niska dawka aspartamu spożywana przez tych samych uczestników, co potwierdza wcześniejsze wyniki badań Waltona i in. (1993),
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5617129/
Environ Health Perspect. 1987 Nov; 75: 53–57.
Sztuczny słodzik aspartam (ester L-aspartylo-L-fenyloalanylometylowy) jest spożywany, głównie w napojach, przez bardzo dużą liczbę Amerykanów, powodując znaczące podwyższenie poziomu osoczowego i poziomu fenyloalaniny w mózgu . Niektórzy ludzie cierpią na neurologiczne lub behawioralne reakcje związane ze spożywaniem aspartamu, ponieważ fenyloalanina może być neurotoksyczna i może wpływać na syntezę hamujących neurotransmiterów monoaminowych.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1474447/

👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
„Gdybyś miał możliwość opublikowania prawdy, powiedziałbym, żebyś skontaktował się z psychiatrą Ralphem Waltonem, MD. Jest profesorem i przewodniczącym Wydziału Psychiatrii w Northeastern Ohio University College of Medicine. W jednym ze stwierdzeń powiedział: „Od lat wiemy, że kiedy aspartam jest spożywany z posiłkiem bogatym w węglowodany, zwykły fizjologiczny wzrost tryptofanu jest blokowany, podczas gdy stężenie fenyloalaniny i tyrozyny w mózgu jest zwiększone. Te zmiany w prekursorach neuroprzekaźników aminokwasów mogą, jak sądzę, zmienić równowagę indoloaminy/katecholamin, a tym samym mieć głęboki wpływ na nastrój i funkcje poznawcze… obniżony nastrój, niepokój, zawroty głowy, ataki paniki, nudności, drażliwość, zaburzenia pamięci i koncentracji.”
Choroba afektywna dwubiegunowa jest zaburzeniem afektywnym, w którym pacjent wykazuje zarówno epizody maniakalne, jak i depresyjne.
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
Aspartam zawiera 50% fenyloalaniny, która jako izolat jest neurotoksyczna i trafia bezpośrednio do mózgu. Dr Richard Wurtman z MIT wyjaśnił to Kongresowi w 1985 roku i przeprowadził wiele badań. Niewątpliwie dziś nie udzieliłby wywiadu. Być może, gdybyś przeczytał o nim w 8-miesięcznym śledztwie United Press International dotyczącym aspartamu, zrozumiałbyś dlaczego. Jest na www.dorway.com. Widzisz, że fenyloalanina obniża również próg napadowy, a dr Wurtman chciał przeprowadzić badania napadowe. Searle zagroził mu, że jeśli to zrobi, jego fundusze na badania zostaną odrzucone i tak się stało.

Fenyloalanina również zuboża poziom serotoniny. A kiedy wyczerpiesz serotoninę, wywołuje to DEPRESJĘ MANICZNĄ, niepokój, halucynacje, ataki paniki, bezsenność, paranoję, wahania nastroju, a nawet skłonności samobójcze.

Więc dr Wurtman był bardzo zainteresowany kwestią napadów i serotoniny. W 1986 roku był prawdziwym tygrysem i bardzo dobrze rozumiał, że jeśli chce się rzetelnych badań, potrzebne są niezależne badania. Mam kopię jego wstępnych komentarzy przedstawionych FDA 21 kwietnia 1986 roku, w których powiedział:
„Obecny system, w którym firmy sprzedające naszą syntetyczną żywność – jak NutraSweet – finansują praktycznie WSZYSTKIE badania, zlecone przez FDA lub nie, dotyczące ich bezpieczeństwa, jest zbyt podatny na niewłaściwe użycie: Jak możemy to omówić, kiedy zewnętrzni badacze proponują badania, które mogą dać „niewłaściwą” odpowiedź lub wiadro „brudnych sztuczek” jest dostępny dla wykolejenia tych badań. Mamy nadzieję, że ewoluujące badania nad aspartamem dadzą impuls do nowego mechanizmu, w którym firmy produkujące nowe, syntetyczne składniki żywności (jak producent NutraSweet, Monsanto) lub te, które dodają go do swojej żywności (jak Coca-Cola czy Pepsi-Cola , lub twórcy Kool-Aid lub Crystal Lite) będą zobowiązani do wspierania badań, które potwierdzają bezpieczeństwo ich produktu, ale nie będą mogli dokładnie wybrać, jakie badania są prowadzone, ani kto je przeprowadza.”

Dr Wurtman zostawił nam piękny papierowy ślad w książce Dietary Phenylalanine and Brain Function, wydanej przez Richarda J. Wurtmana i Evę Ritter-Walker, Birkhauser.